Over Monica

Voor wie haar nog niet kent


Mijn werk als theaterdocent is een prachtige mix van de dingen die ik het liefste doe: lesgeven en theater maken. Ik ben opgeleid tot leerkracht in het basisonderwijs en heb jaren in Almere en Deventer aan school gestaan. Die ervaring maakt het mogelijk om ook daadwerkelijk met een klas kinderen theater te kunnen maken, en de kinderen daarbij op een goede manier te begeleiden.
Ik hou van een gestructureerde theaterles, waarbinnen ook de inbreng van de kinderen gewaardeerd kan worden. Kinderen kunnen soms zoveel waardevols toevoegen! Het raamwerk van de les stel ik echter altijd zelf vast. Op deze manier doe ik recht aan de kinderen die niet iets 'zelf' kunnen verzinnen, of die (nog) niet iets durven te doen of te bedenken. Het bijkomend voordeel van deze manier van werken is ook dat alle tijd besteed kan worden aan de eigenlijke les. Iets anders wordt het als ik werk met volwassenen, of de oudere jeugd. Improvisatie kan in die gevallen een onderdeel van de theaterles, musicalklas of workshop zijn.


Visie


Theater maken is keuzes maken. En een belangrijke keus is: begin je met acteren vanuit de emotie of vanuit het lichaam. Ik kies (meestal) voor de tweede benadering, omdat er pas ruimte kan zijn voor emotie, als er ruimte is in je lichaam. Bij werken 'vanuit het fysiek' wordt de emotie opgewekt doordat het lijf op voorhand een bepaalde houding aanneemt. Plooi je gezicht, laat je schouders hangen, snif eens wat… het verdrietige gevoel komt er vrij eenvoudig achteraan.
Zeker jonge kinderen kan dit prachtige handvatten bieden bij het leren acteren. En - heel belangrijk in mijn theaterlessen - ze blijven zich veilig voelen, al was het maar omdat ze niet steeds het totale verdriet om hun overleden konijn te hoeven herbeleven om 'verdriet' te kunnen uitbeelden. Bij oudere kinderen, of meer gevorderde acteurs, kan het ook omgedraaid worden: eerst in de emotie duiken, en dan merken dat het lichaam volgt.


Missie


Met mijn theaterlessen, workshops en regies wil ik jonge kinderen leren zich op een nieuwe manier te uiten. Ik wil het theater dichtbij brengen, aanraakbaar maken, kinderen laten voelen dat ze iets kunnen wat ze nog niet wisten van zichzelf. Met andere woorden: ze hoeven niet meer te doen dan ze kunnen, maar ze kunnen altijd meer dan ze weten. Als een kind dát ontdekt in een theaterles, is mijn dag geslaagd. Ik werk veelal productiegericht, maar plezier in het spelen (bij de kinderen) en lol in het werk (bij mij) zijn superbelangrijk. Zonder plezier dooft het spelen!